Er zijn heel veel mensen die, voor ze naar een ander land verhuizen, eerst de taal gaan leren van dat land. Die willen weten hoe de mensen in dat nieuwe land met elkaar samenleven, wat hun waarden en normen zijn.
Er zijn Turken die dat niet willen doen. Die het niet nodig vinden om zich voor te bereiden op hun leven in Nederland en die ook onze waarden en normen niet willen leren terwijl zie hier al jaren wonen. Nog erger, die beslissen dat anderen niet mogen inburgeren in onze samenleving.
Oude mannen die een jonge vrouw laten overkomen van het platteland van Turkije, omdat die nog geloven dat vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen. Een inburgeringscursus zou hen leren dat volgens onze Grondwet vrouwen gelijk zijn aan mannen.
Jonge jongens die door hun vaders gedwongen worden een meisje uit het herkomstland te trouwen. Waarom inburgeren, dan leren de meisjes toch dat gedwongen huwelijken verboden zijn in Nederland. Vrouwen die hier al tientallen jaren wonen zonder dat zij de taal mogen leren van hun mannen. Die binnen moeten blijven. Die alleen de straat op mogen in een “tent met hoofddoek”en tien passen achter hun man moeten lopen. Maar waarvan wel verwacht wordt dat ze hun kinderen voorbereiden op een leven in onze moderne samenleving.
Een inburgeringscursus zou hen leren dat dit een onmogelijke opgave is.
Er zijn gelukkig heel veel Turken die wel hun eigen verantwoordelijkheid hebben genomen en goed zijn ingeburgerd. Zij zijn zo slim om te beseffen dat je alleen slaagt in Nederland als je onze taal spreekt en onze Nederlandse waarden en normen accepteert.